Ezekiel 17
1و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 2«ایپسر انسان، معمّاییبیاور و مَثَلیدربارۀ خانداناسرائیلبزن. 3و بگو خداوند یهوهچنینمیفرماید: عقاببزرگكهبالهایسِتُرگو نَیهایدراز پر از پرهایرنگارنگدارد بهلبنانآمد و سر سرو آزاد را گرفت. 4و سر شاخههایشرا كنَدِه، آنرا بهزمینتجارتآورده، در شهر سوداگرانگذاشت. 5و از تخمآنزمینگرفته، آنرا در زمینبارورینهاد و نزد آبهایبسیار گذاشته، آنرا مثلدرختبید، غرسنمود. 6و آننمّو كرده، مَوِ وسیعِ كوتاهقدّ گردید كهشاخههایشبسویاو مایلشد و ریشههایشدر زیر ویمیبود. پسمویشدهشاخهها رویانید و نهالها آورد. 7و عقاببزرگدیگریبا بالهایسترگو پرهایبسیار آمد و اینكاینمو ریشههایخود را بسویاو برگردانید و شاخههایخویشرا از كَرْتههایبستانخود بطرفاو بیرونكرد تا او ویرا سیرابنماید. 8در زمیننیكو نزد آبهایبسیار كاشتهشد تا شاخهها رویانیده، میوهبیاورد و مَو قشنگگردد. 9بگو كهخداوند یهوهچنینمیفرماید: پسآیا كامیابخواهد شد؟ آیا او ریشههایشرا نخواهد كند و میوهاشرا نخواهد چید تا خشكشود؟ تمامیبرگهایتازهاشخشكخواهد شد و بدونقوّتعظیمو خلقبسیاریاز ریشهها كندهخواهد شد. 10اینكغرسشدهاستامّا كامیابنخواهد شد. بلكهچونباد شرقیبر آنبوزد، بالّكلخشكخواهد شد و در بوستانیكهدر آنرویید پژمردهخواهد گردید.» 11و كلامخداوند بر مننازلشده، گفت: 12«بهاینخاندانمتمرّد بگو كهآیا معنیاینچیزها را نمیدانید؟ بگو كهاینكپادشاهبابلبهاورشلیمآمده، پادشاهو سرورانشرا گرفتو ایشانرا نزد خود بهبابلبرد. 13و از ذریهملوكگرفته، با او عهد بستو او را قسمداد و زورآورانزمینرا بُرد. 14تا آنكهمملكتپستشده، سربلند نكند امّا عهد او را نگاهداشته، استوار بماند. 15و لیكناو از ویعاصیشده، ایلچیانخود را بهمصر فرستاد تا اسبانو خلقبسیاریبهاو بدهند. آیا كسیكهاینكارها را كردهباشد، كامیابشود یا رهایییابد؟ و یا كسیكهعهد را شكستهاستخلاصیخواهد یافت؟» 16خداوند یهوهمیگوید: «بهحیاتخودمقَسَمكهالبتّهدر مكانآنپادشاهكهاو را بهپادشاهینصبكرد و او قَسَمویرا خوار شمرده، عهد او را شكستیعنینزد ویدر میانبابلخواهد مرد. 17و چونسنگرها بر پا سازند و برجها بنا نمایند تا جانهایبسیاریرا منقطعسازند، آنگاهفرعونبا لشكر عظیمو گروهكثیر او را در جنگاعانتنخواهد كرد. 18چونكهقَسمرا خوار شمرده، عهد را شكستو بعد از آنكهدستخود را دادهبود، همهاینكارها را بعملآورد، پسرهایینخواهییافت.» 19بنابراینخداوند یهوهچنینمیگوید: «بهحیاتخودمقسمكهسوگند مرا كهاو خوار شمردهو عهد مرا كهشكستهاستالبتّهآنها را بر سر او وارد خواهمآورد. 20و دامخود را بر او خواهمگسترانید و او در كمند منگرفتار خواهد شد و او را بهبابلآورده، در آنجا بر ویدربارهخیانتیكهبهمنورزیدهاستمحاكمهخواهمنمود. 21و تمامیفراریانشبا جمیعافواجشاز شمشیر خواهند افتاد و بقیهایشانبسویهر باد پراكندهخواهند شد و خواهید دانستكهمنكهیهوهمیباشماینرا گفتهام.» 22خداوند یهوهچنینمیفرماید: «منسرِ بلند سرو آزاد را گرفته، آنرا خواهمكاشتو از سر اغصانششاخهتازهكنده، آنرا بر كوهبلند و رفیعغرسخواهمنمود. 23آنرا بر كوهبلند اسرائیلخواهمكاشتو آنشاخهها رویانیده، میوهخواهد آورد. و سرو آزاد قشنگخواهد شد كههر قِسممرغانبالدار زیر آنساكنشده، در سایهشاخههایشآشیانهخواهند گرفت. 24و تمامیدر ختانصحرا خواهند دانستكهمنیهوهدرختبلند را پستمیكنمو درختپسترا بلند میسازمو درختسبز را خشكو درختخشكرا بارور میسازم. منكهیهوههستماینرا گفتهامو بجا خواهمآورد.»
Copyright information for
PesOV